Gilbert Burns

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gilbert Burns
Ilustracja
Burns przed galą UFC 273
Pełne imię i nazwisko

Gilbert Alexander Pontes Burns

Pseudonim

Durinho

Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1986
Niterói

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

178 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu

Trenowany przez

Henri Hooft (treningi uderzeniowe)
Neil Melanson (zapasy)

Debiut

2012

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

lekka (2012–2019) półśrednia (2019–obecnie)

Klub

Xtreme Couture (2011–2012)
Blackzilians (2012–2016)
Combat Club (2016–obecnie)
Sanford MMA (2017–obecnie)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

29

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

6

Przez poddania

9

Przez decyzje

7

Porażki

7

  1. Bilans walk aktualny na 10 marca 2024.

Gilbert Alexander Pontes Burns (ur. 20 lipca 1986 w Niterói[1]) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) oraz submission fightingu. Trzykrotny mistrz świata i złoty medalista Pucharu Świata w grapplingu. Od 2014 roku zawodnik Ultimate Fighting Championship, gdzie obecnie rywalizuje w wadze półśredniej[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kiedy Burns był młody, jego ojciec zaproponował, że naprawi samochód swojego klienta w zamian za trzymiesięczne lekcje jiu-jitsu dla swoich chłopców. Burns rozpoczął treningi w klubie Academia Associação Oriente, filii Nova União kierowanej przez Weltona Ribeiro[3].

Kariera w grapplingu[edytuj | edytuj kod]

Początki w grapplingu[edytuj | edytuj kod]

Trenował z Nova Uniao do Mistrzostw Świata 2007, gdzie zajął drugie miejsce[4].

W 2009 roku zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Świata Jiu-Jitsu[4].

Dalsze sukcesy na skalę międzynarodową[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku osiągnął wysoki poziom umiejętności, co pozwoliło mu rywalizować na skalę międzynarodową. W styczniu dotarł do półfinału European Open; pokonał ciężkiego faworyta Celso Veniciusa na próbach World Pro Cup; wygrał finały Pucharu Świata w Abu Zabi z Claudio Mattosem, a w maju wygrał mistrzostwa Brazylii.

W 2011 roku Burns osiągnął swoje największy dotychczas sukces, zdobywając złoty medal w Mistrzostwach Świata w Jiu-Jitsu w 2011 roku[4].

W 2015 roku zdobył brąz na mistrzostwach Abu Dhabi Submission Wrestling (ADCC).

w 2020 roku wyzwał Nate Diaza na pojedynek grapplingowy w ramach wydarzenia Chaela Sonnena, Submission Underground[5], jednak starcie nie doszło do skutku

30 kwietnia 2021 roku zmierzył się z Rafaelem Lovato Jr. w głównym turnieju Who's Number One i wygrał jednogłośną decyzję[6].

Następnie walczył z Lucasem Barbosą w głównym turnieju BJJ Stars 7 6 listopada 2021 r. Przegrał przez poddanie po tym, jak został złapany w duszenie zza pleców[7].

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 22-7 Australia Jack Della Maddalena (16-2) KO (kolano w stójce) 3 3:43 UFC 299 09.03.2024 Stany Zjednoczone Miami
Przegrana 22-6 Stany Zjednoczone Belal Muhammad (22-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 288 06.05.2023 Stany Zjednoczone Newark Eliminator do walki o pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej. Co-Main Event[8].
Wygrana 22-5 Stany Zjednoczone Jorge Masvidal (35-16) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 287 08.04.2023 Stany Zjednoczone Miami Co-Main Event
Wygrana 21-5 Stany Zjednoczone Neil Magny (27-9) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 4:15 UFC 283 21.01.2023 Brazylia Rio de Janeiro
Przegrana 20-5 Szwecja Chamzat Czimajew (10-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 273 09.04.2022 Stany Zjednoczone Jacksonville Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 20-4 Stany Zjednoczone Stephen Thompson (16-4-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 264 10.07.2021 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 19-4 Nigeria Kamaru Usman (17-1) TKO (ciosy pięściami) 3 0:34 UFC 258 13.02.2021 Stany Zjednoczone Las Vegas Walka o pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej
Wygrana 19-3 Stany Zjednoczone Tyron Woodley (19-4-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC on ESPN: Woodley vs. Burns 30.05.2020 Stany Zjednoczone Las Vegas Bonus za występ wieczoru
Wygrana 18-3 Brazylia Demian Maia (28-9) TKO (ciosy pięściami) 1 2:34 UFC Fight Night: Lee vs. Oliveira 14.03.2020 Brazylia Brasília Bonus za występ wieczoru
Wygrana 17-3 Islandia Gunnar Nelson (17-4-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Hermansson vs. Cannonier 28.09.2019 Dania Kopenhaga
Wygrana 16-3 Rosja Alexey Kunchenko (20-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Shevchenko vs. Carmouche 2 10.08.2019 Urugwaj Montevideo Powrót do wagi półśredniej
Wygrana 15-3 Stany Zjednoczone Mike Davis (7-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 4:15 UFC Fight Night: Jacaré vs. Hermansson 27.04.2019 Stany Zjednoczone Sunrise
Wygrana 14-3 Kanada Olivier Aubin-Mercier (11-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 231 08.12.2018 Kanada Toronto
Przegrana 13-3 Nowa Zelandia Dan Hooker (16-7) KO (ciosy pięściami) 1 2:28 UFC 226 07.07.2018 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 13-2 Stany Zjednoczone Dan Moret (13-3) KO (ciosy pięściami) 2 0:59 UFC on Fox: Poirier vs. Gaethje 14.04.2018 Stany Zjednoczone Glendale
Wygrana 12-2 Kanada Jason Saggo (12-3) KO (cios pięścią) 2 4:55 UFC Fight Night: Rockhold vs. Branch 16.09.2017 Stany Zjednoczone Pittsburgh
Przegrana 11-2 Brazylia Michel Prazeres (20-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Cyborg vs. Länsberg 24.09.2016 Brazylia Brasília Limit umowny do 71,7 kg. Prazeres nie wykonał wagi
Wygrana 11-1 Polska Łukasz Sajewski (13-1) Poddanie (balacha) 1 4:57 UFC Fight Night: dos Anjos vs. Alvarez 07.07.2016 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 10-1 Rosja Raszyd Magomiedow (18-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Belfort vs. Henderson 3 10.11.2015 Brazylia São Paulo
Wygrana 10-0 Brazylia Alex Oliveira (11-2-1) Poddanie (balacha) 3 4:14 UFC Fight Night: Maia vs. LaFlare 21.03.2015 Brazylia Rio de Janeiro Bonus za występ wieczoru
Wygrana 9-0 Stany Zjednoczone Christos Giagos (10-2) Poddanie (balacha) 1 4:57 UFC 179 25.10.2014 Brazylia Rio de Janeiro Powrót do wagi lekkiej. Bonus za występ wieczoru
Wygrana 8-0 Szwecja Andreas Ståhl (9-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: Lawler vs. Brown 26.07.2014 Stany Zjednoczone San Jose Debiut w UFC. Debiut w wadze półśredniej
Wygrana 7-0 Brazylia Paulo Teixeira (13-7) TKO (ciosy pięściami) 1 1:02 Face to Face 7 02.05.2014 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 6-0 Brazylia Paulo Gonçalves (19-8) KO (cios pięścią) 1 4:57 Coliseu Extreme Fight 8 05.12.2013 Brazylia Maceió Limit umowny do 72,6 kg
Wygrana 5-0 Brazylia Rodolfo Coronel (0-0) Poddanie (balacha) 1 3:41 Mixed Submission and Strike Arts 3 25.03.2013 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 4-0 Brazylia Paulo Roberto (3-12-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:30 CPMMAF - Champion Fights 04.08.2012 Brazylia Salvador
Wygrana 3-0 Brazylia Vinicius Bohrer (7-3) Techniczne poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:59 Watchout Combat Show 20 27.07.2012 Brazylia Rio de Janeiro
Wygrana 2-0 Brazylia Herels dos Santos (0-0) Poddanie (balacha) 1 3:30 Ichigeki Fight Show 15.06.2012 Brazylia São Paulo
Wygrana 1-0 Stany Zjednoczone José Salgado (3-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:40 Crown Fighting Championships 5 28.01.2012 Stany Zjednoczone St. George Debiut w MMA

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sherdog.com, Gilbert [online], Sherdog [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  2. Guilherme Cruz, Herbert Burns wants a fast track to One FC title [online], MMA Fighting, 29 sierpnia 2014 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  3. The auto-shop deal that launched UFC 179 fighter Gilbert Burns' MMA career [online], MMA Junkie, 25 października 2014 [dostęp 2023-01-22] (ang.).
  4. a b c Gilbert "Durinho" Burns | BJJ Heroes [online] [dostęp 2022-04-05].
  5. Gilbert Burns Challenges Nate Diaz to $400k Grappling Match On Submission Underground [online], Jitsmagazine.com, 13 listopada 2020 [dostęp 2022-04-05] (ang.).
  6. Who's Number One: Rafael Lovato Jr v Gilbert Burns Full Results and Review [online], jitsmagazine.com [dostęp 2023-01-28].
  7. BJJ Stars 7 Full Results and Review [online], jitsmagazine.com [dostęp 2023-01-28].
  8. Krzysztof Kordys, UFC 288: Belal Muhammad pokonał Gilberta Burnsa w eliminatorze do walki o pas wagi półśredniej! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 7 maja 2023 [dostęp 2023-05-11] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]